- varmadan
- adv. within sight of
Turkish-English dictionary. 2013.
varmadan
Look at other dictionaries:
baygın — sf. 1) Bayılmış, kendinden geçmiş İki tarafına sarhoş sarhoş sallanan sandalda balıkçıyı baygın buldu. S. F. Abasıyanık 2) Süzgün Baygın bakış. 3) Gönül vermiş 4) İnsanı kendinden geçirir gibi olan Bahçe kapısına varmadan daha / Baygın kokusu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
beğenmek — i 1) İyi veya güzel bulmak Kuvvetini beğenen Murat farkına varmadan gülümsediğini neden sonra fark etti. R. H. Karay 2) nsz Benzerleri arasından birini seçip ayırmak Otellerden bir otel beğeneceğiz. R. H. Karay 3) Onaylamak, kabul etmek, tasvip… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bozkırlı — sf. 1) Bozkıra ait, bozkıra ilişkin 2) Anadolu nun verimli olmayan bölgesine ait olan (kimse) Bozkırlı bir çocuğum. On sekizime varmadan kalkıp İstanbul umuza iniş yapmışım. A. Ağaoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
ezbercilik — is., ği Ezberci olma durumu Farkına varmadan ezbercilikten kurtulup aktif araştırıcı olmuşsunuz. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
disipline girmek — disiplinli bir biçimde yaşamaya başlamak İnsan hoşlandığı işte hamaratlaşıyor, gerekli disipline farkına bile varmadan giriyor. R. Erduran … Çağatay Osmanlı Sözlük
post vermek — canını vermek, ölmek Az değildir varmadan senin gibi yurduna / Post verenler yabanın hayduduna, kurduna. F. N. Çamlıbel … Çağatay Osmanlı Sözlük
karanlığa kalmak — gidilecek yere varmadan akşam olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağzından çıkmak — bir sözü istemeden, farkına varmadan söylemek, söylemiş bulunmak Bir kez ağzımdan çıktı, o fiyata vereceğim … Çağatay Osmanlı Sözlük
dəmtutan — is. 1. Züyçü. Zurnaçının dəmtutanı. 2. məc. Fərqinə varmadan başqasının sözünü, fikrini müdafiə və təkrar edən adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
haça — is. və sif. Ağacın bucaq şəklində ayrılmış gövdəsi və ya budağı, habelə haçalanmanın başlandığı yer. Alçaq əncir ağacının əyri haçasında oturan iki nəfər qara, yanıq oğlan uşağı bir birinə püstə qabığı atırdı. M. C.. Tut ağacının balkona enmiş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ümumi — sif. <ər.> 1. Ümuma, hamıya aid olan; hər şeyi, hamını əhatə edən, qavrayan. Ümumi seçki hüququ. Ümumi tərk silah. // Hamıya, hər şeyə şamil olan, xas olan. Ümumi nöqsanlar. Ümumi qaydalar. Ümumi vəziyyət. 2. Hamıya və ya bir neçəsinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
